تحلیل ترمودینامیکی آب شیرین کن خورشیدی با فرآیند رطوبت زا-رطوبت-گیر

آب شیرین نه بعنوان یک منبع جهانی بلکه منبعی منطقه ای محسوب می شود که در حوزه های آبخیز خاصی از جهان قابل دسترس بوده و به دلیل محدودیت آن به اشکال مختلفی یافت می شود. در برخی حوزه های آبخیز این محدودیت ها فصلی ا ند که به قابلیت و توانایی ذخیره سازی آب در دوره های خشک وابسته است. در سایر مناطق، محدودیت ها از میزان تغذیه دوباره سفره های زیرزمینی، میزان ذوب برف یا از ظرفیت خاک جنگل ها برای ذخیره سازی آب متاثر است. یکی از روش های متداول در صنعت شیرین سازی آب استفاده از فرایند فرآیند رطوبت زا-رطوبت گیر HD است که براین اساس بنا شده است که قابلیت حمل بخار توسط سیال چگالش ناپذیری مانند هوا با افزایش دمای سیال افزایش میابد و با رطوبت زنی و رطوبت گیری از سیال مورد نظر می توان فرایند شیرین سازی را انجام داد. در این تحقیق در ابتدا به تحلیل ترمودینامیکی سیکل مزبور پرداختیم در تحلیل ترمودینامیکی اثر پارامترهای مختلف روی کارآیی سیکل آب شیرین کن خورشیدی هوا- بسته آب – باز با گرمکن آب بررسی شد که در نهایت بازده سیستم را به ازای تغییرات در نسبت رطوبت، بیشترین و کمترین دما، نسبت دبی و غیره بررسی کرده و حالت بهینه را ازلحاظ ترمودینامیکی یافتیم.

Keywords:

آب شیرین , فرآیند رطوبت زا-رطوبت گیر , تحلیل ترمودینامیکی