کاربرد معماری ایرانی – اسلامی در طراحی مجموعه های سوارکاری

معماری سبک طراحی و شیوه ساخت وساز ساختمان ها و دیگر سازه های فیزیکی است و معماری ایرانی علاوه بر مفهوم و هدف دینی و خصلت جادویی و دعایی، دارای ویژگی هایی است که در مقایسه با معماری دیگر کشورهای جهان از ارزشی بخصوصی برخوردار است. سوارکاری در گذشته به عنوان یک سرگرمی و مهارت جنگاوری مطرح بود است ولی امروزه به عنوان یک صنعت پول ساز و با گردش مالی بالا به حساب می آید. معماری به عنوان بستری برای فعالیت های ورزشی و ترغیب افراد جامعه به این امر و رقابت های ورزشی نیز از گذشته تا امروز زمینه ای را برای رقابت و هنرنمایی معماران فراهم آورده است. هدف این پژوهش ارائه راهکارهایی به منظور افزایش کارایی مجموعه های سوارکای می باشد. برای این منظور ابتدا موانع پیش روی ورزش سوارکاری مشخص و دلایل به وجود آمدن آن مورد بررسی قرار گرفت و برای هر مانع راهبردی ارائه گردید. راهکارهای ارائه شده در این مقاله در مقایسه با فعالیت های انجام شده در این زمینه به مساله از دید معماری بیشتر نگاه شده است.

Keywords:

کاربرد معماری , معماری ایرانی اسلامی , طراحی , سوارکاری , راهبرد معماری