تبیین میزان اثربخشی وجود خانه ی هنردر افزایش انگیزه بروز خلاقیت هنری (نمونه موردی:خانه هنرهای سنتی میبد)

مباحث زیادی درباره نیاز به پدیده ای نوظهور همچون خانه هنر در ادبیات معماری جهانی مطرح شده است.پس از انقلاب صنعتی و به ویژه در قرن بیستم استفاده دولت ها بر این باور استقرار بود که کسب و توسعه رفاه اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با گسترش مرزهای دانایی و بهره گیری از انها در بخش های مختلف زندگی و ارتقاء سطح معرفت عمومی دارد.جایگاه خانه هنر در هر کشوری از ویژگی های خاصی یرخوردار است و دولت نیز با ارج نهادن به مقام هنرمندان در جهت تقویت ادب و هنر و گسترش ان تلاش می کند.در ایران نیز بررسی های عمومی و پراکنده ای به عمل امده و حتی دست به انجام پروژهای تمام و ناتمامی زده است. اهمیت این موضوع (احیای هنرهای سنتی) سبب شده تا خانه هنر به عنوان هدف اصلی این مقاله مطرح باشد و خانه هنر را خانه ای برای گرد هم امدن هنر،هنرمند و هنرجویان شهر دیدم،این مکان با جذب کردن و کشاندن مردم شهر باعث ایجاد زمینه های تحقیقاتی در مبانی نظری هنر ایرانی و به ویژه هنر بومی منطقه و گرد هم امدن سرمایه های انسانی در این زمینه و مهیا ساختن امکان چهره به چهره هنرمندان و محققان و هنرجو و مردم با یکدیگر است که خود باعث تقویت روح پژوهش در زمینه هنر و ایجاد انگیزه لازم برای یروز خلاقیت ها و نمونه سازی اثار هنری می شود. به این منظور مطالعاتی در حوزه های مختلف هنری انجام گرفت.تاریخ هنر در زمانهای مختلف بررسی شد،تعریف هنر از بیان افراد متفاوت بیرون اورده شد با استفاده از روش تاریخی _کتابخانه ای و میدانی _توصیفی و تجربی حقیقی مباحث مربوطه تالیف شدند.از فرایند رفت و برگشت کل به جز در این پژوهش استفاده شد.بررسی ومطالعه ،موجب شناسایی و معرفی هنرهای سنتی میبد شد.

Keywords:

خانه هنر , هنرمند , گفتگوی چهره به چهره , بروز خلاقیت