مقایسه رفتار لرزه ای و عملکرد اتصال مستقیم تیر به ستون با مقطع کاهش یافته (RBS)

یکی از رایج ترین سیستم های مقاوم زلزله، سیستم قاب خمشی است که در این سیستم شکل پذیری قاب های خمشی معمولا ناشی از تشکیل مفصل پلاستیک خمشی در انتهای تیرهای سازه می باشد. در یک اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته تیر، فرض بر این است که تسلیم و تشکیل مفصل در قسمت کاهش یافته مقطع در تیر رخ دهد و در نتیجه لنگر و تغییر شکل فرا ارتجاعی محدود می شود. در این تحقیق مدل های متداول ایجاد اتصال با مقطع کاهش یافته تیر با روابط مختلف در نرم افزار انسیس مدل شده است. در این مقایسه با بررسی مقدار تنش و کرنش در اتصالات مشاهده می شود که در اتصال ساده، انرژی وارد شده مستقیما به ناحیه اتصال و متعاقبا به ستون منتقل می شود. اما در اتصال با مقطع کاهش یافته، ناحیه کاهش یافته همانند یک فیوز عمل کرده و مانع از رسیدن تقاضای بیش از حد به ناحیه اتصال و ستون میشود که همین امر مانع از خرابی ستون شده و ایجاد مفصل پلاستیک را به داخل تیر منتقل می کند. مشاهده شد که با افزایش عمق ناحیه کاهش یافته مقدار مقاومت اتصال کاهش می یابد. نتایج این پژوهش استفاده از رابطه آیین نامه ای برای حالتی که نیاز به استهلاک انرژی بیشتر و سطح زیر نمودار منحنی بیشتری باشد مناسب می داند. همچنین نتایج عنوان می نمایند که سختی بال و جان در اتصال کاهش یافته باعث تغییر در مقدار انرژی مستهلک آن شده و رفتار این اتصال را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بین سختی بال مقطع کاهش یافته کرنش ایجاد شده را به مقدار قابل توجهی تغییر داده است.

Keywords:

اتصال با مقطع کاهش یافته , اتصال ساده , نرم افزار انسیس , مفصل پلاستیک خمشی