آثار منفی بیکاری دانش آموختگان معماری بر طراحی بناها

امروزه دانش آموختگان رشته ی معماری در حالی وارد بازار کار می شوند که تعدد مدارک تحصیلی معماری از یک سو، و آرام شدن سرعت ساختو سازهای کشور از سوی دیگر، موجب کاهش تقاضا برای طراح معمار و افزایش جویندگان کار از جانب معماران جوان است. عواملی چون علاقه ی شخصی افراد به کسب وکار از طریق طراحی معماری و دوره های پررونق و پردرآمد این رشته در سال های 1375 تا 1390 انگیزه های اصلی ورود کنکوری های نسل جدید به رشته ی معماری بوده است. اما اکنون نیازهای اقتصادی این نسل از معماران تازه کار و نبود پتانسیل کارآفرینی توسط دانش آموختگان این رشته نسبت به برخی رشته های فنی دیگر موجب شده است که آنها بدون توجه به دانش، مهارت، تعهد و هنرشان ، به هر طرحی که مطلوب کارفرماست تن دهند و مشابه رانندگان تاکسی در قبال دریافت حق الزحمه، مسیر و مقصد معماری را طبق دستور کارفرمای غیرمتخصص و گاه منفعت طلب پیش ببرند. این پژوهش به روش آماری و توصیفی توسط پرسش نامه و مصاحبه با دانش آموختگان جوان معم اری، آثار منفی بیکاری و مشکلات اقتصادی ناشی از آن را بر طراحی بناهای شهری بررسی می کند و در پایان راه هایی جهت پیشگیری این روند ناگوار رو به افزایش ارائه می دهد تا در پژوهش های آتی بررسی گردد.

Keywords:

دانش آموختگان , معماری , بازار کار , مشکلات اقتصادی , بیکاری , طراحی بنا.