حجت نامور - گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ،ایران
مهدی توکلی کازرونی - گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ،ایران

رابطه بین فضاهای شهری نظیر پارک ها و مکان های جمعی با ورزش همواره ارتباطی دو طرفه و متقابل بوده است. به بیانی دیگر تا زمانی که فضاهایی با امکانات کافی و لازم وجود نداشته، پیشرفت چندانی هم در ترغیب مردم به انجام ورزش همگانی نبوده است. این در حالی است که کشورهای مختلف جهان هزینه های زیادی را در جهت بهبود کیفیت فضاهای جمعی و پارک ها پرداخت میکنند ، چرا که با استفاده بیشتر مردم از این فضاها و ترغیب شهروندان به ورزش، باعث کاهش هزینه های سرسام آور دیگری نظیر بهداشت و درمان و یا ناهنجاری های اجتماعی می شود. از این رو هدف اصلی در این پژوهش ارائه راهکارهایی جهت بهبود کیفیت فضاهای ورزش همگانی در پارک ها و محله ها می باشد. در همین راستا در این پژوهش ابتدا به معرفی ورزش همگانی و نقش ورزش در زندگی فردی و اجتماعی می پردازیم. سپس به بررسی رابطه بین ورزش با معماری و فضاهای شهری پرداخته و همچنین به بررسی عوامل اجتماعی و کالبدی تاثیر گذار بر ورزش همگانی پرداخته ایم. در انتهای این پژوهش راهکارهایی را جهت بهبود کیفیت فضاهای جمعی و ورزشی موجود در پارک ها و محله ها ارائه دادای م. نتایج نشان می دهد که با افزایش تجهیزات ورزشی و امکانات رفاهی و خدماتی ، بالا بردن احساس امنیت، نزدیکی به محل سکونت، در دید بودن فضاهای ورزش جمعی و ... باعث ترغیب بیشتر شهروندان به استفاده از فضاهای ورزشی می شود. روش جمع آوری اطلاعات نیز در این پژوهش بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای می باشد.

فضاهای شهری، ورزش همگانی، پارک ها، سلامت عمومی