بررسی شکل پذیری سازه های دیاگرید با استفاده از فولاد با تنش تسلیم پایین

در سال های اخیر با توجه به بهره وری سازه ای و پتانسیل زیباشناسی معماری، شبکه های قطری به عنوان یک سیستم سازه ای برای ساختمان های بلندمرتبه به صورت چشمگیری مورد استقبال مهندسین طراح قرار گرفته است. گونه ای از این سیستم سازهای از شبکه های محیطی به صورت سیستم های خرپایی مثلثی تشکیل شده است، و به آن سازه دیاگرید می گویند. به دلیل ساختار مثلثی شبکه، سازه از سختی بالایی برخوردار است و بهبود شکل پذیری سازه در عین مطلوب بودن سختی آن می تواند قابلیت استفاده از این طرح را به نحو چشمگیری بهبود دهد. یکی از روش های مطرح شده جهت بهبود شکل پذیری سازه ها، استفاده از فولادهای با تنش تسلیم پایین عنوان شده است که بر این اساس در این تحقیق به بررسی شکل پذیری سازه ی دیاگرید با استفاده از یک گونه فولاد با تنش تسلیم پایین پرداخته شده است. به منظور بررسی اثر استفاده از فولاد با تنش تسلیم پایین در رفتار قاب های دیاگرید 18 مدل طراحی برای دو جنس مختلف فولاد ST37 و LYP100 در سه زاویه 30، 45 و 60 درجه برای اعضای قطری شبکه؛ و هرکدام در سه قاب 10، 15 و 20 طبقه شبیه سازی گردیده است. با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی در نرم افزار ETABS مشاهده گردید فولاد با تنش تسلیم پایین موجب افزایش شکل پذیری قاب، در تمامی مدل ها می گردد. همچنین نتایج نشان میدهد که میزان شکل پذیری سازه در قاب های با زاویه 30 درجه برای اعضای قطری بیشتر می گردد.

Keywords:

سازه دیاگرید , آنالیز استاتیکی غیرخطی , شکل پذیری فولاد LYP