مدلسازی، آزمایش و بررسی پارامتریک عملکرد کمک فنر مغناطیسی هوشمند خودرو

در تحقیق حاضر، یک روش مدلسازی ناپایای جدید، بر ای جریان سیال مگنتورئولوژیکال (MR)، داخل شیار پیستون کمک فنر مغناطیسی دو مخزنه هوشمند، با در نظر گرفتن اثر ترم اینرسی در معادله مومنتوم توسعه داده شده است. این روش ناپایای جدید بر مبنای توسعه حل مسئله دوم استوکس برای جریان سیال MR تحت گرادیان فشار پریودیک در شیار پیستون در حال نوسان می باشد. همچنین جهت بررسی اثر ترم اینرسی بر عملکرد کمک فنر مغناطیسی، یک روش مدلسازی شبه استاتیک برای این جریان ارائه شده شده است. نتایج بدست آمده با نتایج آزمایشگاهی حاصل از تست نیرویی کمک فنر مقایسه شده و سپس یک بررسی پارامتریک با استفاده از هر دو روش مدلسازی انجام شده است. اثر ترم اینرسی بر دیاگرام های نیرو-جابجایی و نیرو-سرعت، پروفیل سرعت، گرادیان فشار، ضخامت پلاگ، همچنین اختلاف فاز بین گرادیان فشار و دبی جریان مورد مطالعه قرار گرفت. بر طبق نتایج بدست آمده، با افزایش فرکانس، چگالی و عرض شیار و کاهش تنش تسلیم، مدل سازی به روش شبه استاتیک خطای قابل توجهی نسبت به روش ناپایای جدید دارد. همچنین افزایش فرکانس، چگالی و تنش تسلیم و کاهش عرض شیار منجر به افزایش نیروی دمپینگ می شود.

Keywords:

کمک فنر مغناطیسی , سیال مگنتورئولوژیکال , نیروی دمپینگ , ترم اینرسی , مدلسازی ناپایا