حسین آبادیان - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی

در نیمه ی نخست دوره ی قاجار و به ویژه، بعد از وقوع جنگ های ایران و روس، توجه به ایران در آثار نویسندگان و شاعران آن دوره راه یافت و تاملاتی هرچند سطحی درباره وجوه تمایز خود از دیگری صورت گرفت.این وجه تمایز و تشخیص از تعریف محدوده ی جغرافیایی تا فرهنگ و تاریخ ایران را در برمی گرفت.توجه به جغرافیا و تاریخ زمینه ای برای مباحث بعدی روشنفکران، و باعث شکل گیری دوره ای نوین در تاریخ فرهنگی کشور شد؛ دوره ای که با اندیشه های باستان گرایانه پیوندی نزدیک دارد. در این مقاله تلاش شده است مولفه های هویت ایرانی از دیدگاه برخی نویسندگان و شاعران دوره ی نخست قاجار بررسی شود.هدف مقاله آن است که ریشه های فکری و برخی مولفه های جنبش های باستان گرایانه در دوره های ناصری به بعد را مشخص کند.

هویت ملی, دوره ی قاجار, جنگ های ایران و روس, سره نویسی, باستان گرایی