نقد جماعت گرایی بر لیبرالیسم و ارزیابی آن از منظر ریچارد رورتی
Publish place: Philosophical Investigations، Vol: 10، Issue: 19
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 374
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-10-19_018
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
Abstract:
مکتب جماعت گرایی یکی از منتقدان اصلی نظریه اخلاقی سیاسی لیبرالیسم به شمار می آید. طبق نظر بنیان گذاران این مکتب، لیبرالیسم تصویری از هویت انسان را پیش فرض می گیرد که حق پیوندهای جمعی در آن ادا نمی شود. لیبرالیسم با تاکید نادرست بر اولویت عدالت از منظری فردگرایانه، تکالیف دگرخواهانه و تعهدات جمعی به ارث رسیده از سنت و تاریخ را، که نقشی قوام بخش در هویت فرد ایفا می کنند، نادیده می گیرد و به غلبه شخصیت هایی میان مایه، خودخواه، و بیگانه با ارزش های جمعی دامن می زند. در این مقاله می کوشم این انتقادها را به اختصار شرح دهم و سپس از منظر یکی از مدافعان لیبرالیسم، یعنی ریچارد رورتی، آن ها را پاسخ دهم. رورتی این سخن جماعت گرایان را می پذیرد که اجتماع نقشی قوام بخش در شکل گیری هویت فرد ایفا می کند، اما نقدهای آنان را بر قطب پراگماتیستی لیبرالیسم معاصر وارد نمی داند و می کوشد نشان دهد لیبرالیسم سیاسی سده بیستم، که بهترین صورت بندی خود را در آثار جان دیویی و جان رالز پیدا می کند، به دلیل سازگاری با تاریخ گرایی و قوم مداری، برخلاف لیبرالیسم فلسفی فیلسوفان روشنگری، از انتقادهای جماعت گرایان مصون است.
Keywords:
Authors
مرتضی نوری
دانش آموخته دکتری فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :