مهدی خالقی تازجی - استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
حیدر صادقی - استاد تمام، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
رغد معمار - استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
سید علی اصغر حسینی - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: پرش عمودی در بسیاری از فعالیت های ورزشی دیده می­ شود و به عنوان یک مدل تحقیقی در بسیاری از مطالعات بیومکانیکی مورد استفاده قرار می­ گیرد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر چهار هفته تمرین بر تغییرپذیری نیروهای عکس­ العمل در اجرای پرش عمودی در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: در این تحقیق نیمه تجربی 20 مرد جوان در دو گروه تمرین و کنترل شرکت کردند. داده­ های نیروی عکس­ العمل زمین قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از دستگاه صفحه نیرو سنج در اجرای پرش عمودی ثبت شد. با استفاده از روش نمودار اثر کلی، ضریب تغییرات 10 نمودار نیروی عکس­ العمل زمین قبل و بعد از تمرین برای هر آزمودنی محاسبه شد. یافته­ ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر تفاوت معنی­ داری را بین میزان ضریب تغییرات نیروی عکس­ العمل زمین در راستای عمودی و داخلی- خارجی پیش­ آزمون و پس­ آزمون نشان نداد، در حالی­ که در راستای قدامی- خلفی میانگین ضریب تغییرات در پس­ آزمون بیشتر از پیش­ آزمون بود (0/03=p). نتیجه ­گیری: به نظر می ­رسد تغییرپذیری نمودار نیروی عکس­ العمل زمین از تمرین تاثیر می­ پذیرد. مطالعه تغییرپذیری در نمودار نیروی­ های عکس­ العمل زمین می­ تواند به عنوان شاخص عملکرد در پرش عمودی در نظر گرفته شود.

تغییرپذیری, نیروی عکس العمل زمین, پرش عمودی