معلمان و توسعه تفکر پژوهشی

نیرویی که جهان بیرون انسان را با مراتب درونی انسان مرتبط می سازد، فکر است. عمق نفوذ تفکر در انسان وابسته به میزان بهره مندی از آن است. شیوه کلی در تفکر نسبت به پدیده ها، عمق ‎بخشیدن روبرویی با پدیده ها و روند صحیح تفکر و تعقل در مغز و دورون انسان است. از آنجایی که حس کنجکاوی و فرآیند حقیقت جویی در انسان، امری ذاتی و فطری می باشد و در درون مایه تمامی افراد جامعه قرار داده شده است، انسان با وساطت تفکر، از هر پدیده ای می تواند لذت علمی بدست آورد و به تبع علمی که کسب می کند، زندگی بهتر از قبل برای خود ایجاد نماید. در عصر کنونی، نقش نظام آموزشی در پرورش تفکر پژوهشی بیان شده، بیشتر از نهادهای دیگر است؛ چراکه تحولات اقتصادی، علمی، فنی در این نظام از نقش بسزایی برخوردا بوده است. نقش نظام آموزشی بدین دلیل مهم و حائز اهمیت واقع شده است که از قلمرو و دامنه شمول بسیار گسترده ای برخوردار است. پژوهش و نوآوری در جامعه ای توسعه می یابد که نظام آموزشی و فرهنگی در آن جامعه، زمینه و چارچوب مناسبی برای آن به وجود آورده باشد. از این رو، تحقیق و پژوهش در کنار آموزش یکی از پراهمیت ترین مقوله ها به حساب می آید و می توان با تلفیق این دو، آموزش را هدفمند ساخت. در این میان معلمان وظیفه و نقش حساسی دارند و می توانند حس پژوهش محوری را در دانش آموزان پرورش دهند. در مقاله حاضر به بررسی نقش معلمان و تقویت و توسعه تفکر پژوهشی در دانش آموزن در زمینه ترویج فرهنگ علم و دانش پرداخته خواهد شد

Keywords:

معلمان , مدارس , دانش آموز , تفکر , پژوهش , تحقیق , تفکر پژوهشی