محمدرضا قنبری - دکترای تخصصی حقوق خصوصی، گروه آموزشی حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان
شیدا شیروانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
محمدرضا داودی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
سید احسان اصلاحی - کارشناسی مدیریت فرهنگی ،گروه مدیریت فرهنگی، دانشگاه جامع علمی کاربردی فرهنگ و هنر شماره یک اصفهان، اصفهان، ایران

مقدمه: امروزه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در نوجوانان در حال افزایش است و به بخش مهمی از زندگی آن ها تبدیل شده است. در کنار مزیت های شبکه های اجتماعی، استفاده نابجا و افراطی باعث بروز وابستگی به شبکه های اجتماعی و مشکلات ناشی از آن می شود. یکی از مهم ترین مشکلات در این زمینه، افت تحصیلی است. از سوی دیگر، یکی از مهم ترین علل افت تحصیلی کاهش شادکامی است، همچنین بر اساس مطالعات گذشته، استفاده ی مفرط از شبکه های مجازی باعث کاهش شادکامی می شود. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی رابطه ی بین استفاده از شبکه اجتماعی با عملکرد تحصیلی با در نظر گرفتن نقش میانجی گر شادکامی می پردازد.روش و مواد: طبق جدول مورگان 384 دانش آموز نوجوان از مدارس شهر اصفهان به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و ابزارهای پژوهش توسط این نوجوانان تکمیل شد. ابزار شامل پرسشنامه دموگرافیک (سن، جنس و میزان ساعات گذرانده در شبکه های اجتماعی) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. معدل دانش آموزان از مدیران مدارس استعلام گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSSو روش تحلیل مسیر آماری، تحلیل شدند.نتایج: نتایج حاکی از همبستگی منفی بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و شادکامی و عملکرد تحصیلی بود.ثانیا مشخص شد که افزایش میزان ساعات گذرانده در شبکه های اجتماعی هم به طور مستقیم و هم به وسیله ی کاهش شادکامی منجر به افت تحصیلی می گردد.نتیجه گیری: خانواده ها و مدارس می توانند با کاهش ساعات استفاده از این شبکه ها در فرزندانشان هم شادکامی آن ها را افزایش دهند و هم اینکه باعث بهبود عملکرد تحصیلی آنان شوند.

شادکامی، اینترنت، عملکرد تحصیلی