بررسی موانع و عوامل آسیب زای تربیت دینی در نهج البلاغه

شناخت عوامل آسیب زا در تربیت دینی از مهم ترین مباحث تربیتی است که تعیین کننده ضوابط و هنجارهای حاکم بر فرآیند تربیت است. در این پژوهش محورهای تربیت دینی از دیدگاه امام علی علیه السلام، به همراه عوامل و زمینه های مصداقی آنها با تاکید برنهج البلاغه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. تربیت دینی یکی از مهمترین مسائل مربوط به حوزه دین و تربیت در جوامع اسلامی است. مقاله حاضر، با محور قرار دادن این موضوع، در تربیت دینی چه عواملی موثر است و چه موانع اساسی بر سر راه تربیت دینی وجود دارد به همین منظور ابتدا مفهوم تربیت و تربیت دینی مورد بررسی قرار گرفته شده و سپس موانع و عوامل موثر در تربیت دینی بر مبنای سخنان حضرت علی (ع) تبیین شده است. این تحقیق از نوع بنیادی بوده که با استفاده از روش توصیفی _تحلیلی علاوه بر بررسی متن کامل نهج البلاغه (خطبه ها، نامه ها، حکمت ها)، در صدد تبیین و عوامل و موانع موثر در تربیت دینی برمبنای سخنان حضرت علی (ع) در نهج البلاغه است. آنچه انسان را از دین و آیین خود خارج میسازد و متاسفانه بسیاری از مربیان وخانواده ها از آن غافلند، نشناختن آسیبها و آفتهای دین داری است، از جمله می توان به این موارد اشاره کرد: کج اندیشی دین داران و برداشت غلط از معارف و مفاهیم دینی، افراط و تفریط در مسائل عبادی، کمال گرایی غیر واقعی و سهل انگاری در امر آموزش و مسائل مربوط به عبادات و همچنین ریشه اکثر این آسیب ها در سنین پایین را می توان شتاب زدگی مربیان در انتقال مطالب بدون توجه به نیاز های ذهنی، رشدی و ظرفیت های درونی کودک برشمرد.

Keywords:

تربیت دینی , عوامل موثر در تربیت دینی , موانع موثر در تربیت دینی , نهج البلاغه , حضرت علی (ع).