سجاد بیگ زاده حور - کارشناس ارشد مهندسی کشاورزی

به منظور ارزیابی اثر کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف سویا در شرایط اقلیمی جنوب تهران، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا شد. عامل اول شامل کاربرد و عدم کاربرد کود فسفر بارور 2 در کرت اصلی و عامل دوم شامل ارقام سویا (ویلیامز M9 و L179 و عامل سوم شامل کاربرد کود فسفره طبق آزمون خاک مزرعه در سه سطح (صفر، 50 و 100 درصد آزمایش خاک) در کرت های فرعی بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که اثر فسفر بارور 2 بر صفات عملکردی (عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک) و صفات فیزیولوژیکی و کیفی )میزان کلروفیل، درصد و عملکرد روغن، درصد و عملکرد پروتئین معنی دار بود. ژنوتیپ های مختلف سویا ازنظر صفات موردمطالعه تفاوت معنی داری نشان دادند و ژنوتیپ L17 ازنظر صفات عملکردی و رویشی دارای بالاترین میانگین بود. بیشترین عملکرد دانه در ژنوتیپ L17 و 2758/09 کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد روغن در ژنوتیپ L17 و 523/04 کیلوگرم در هکتار و بیشترین عملکرد پروتئین در ژنوتیپ ویلیامز 885/67 کیلوگرم در هکتار بود. با افزایش میزان کاربرد کود فسفر شیمیایی بسیاری از صفات مورد مطالعه (ازجمله عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن، درصد و عملکرد پروتئین) افزایش معنی داری نشان داد. به طورکلی با توجه به اثرات مخرب استفاده از کودهای شیمیایی، استفاده از کود فسفره به میزان 50 درصد آزمون خاک به همراه کاربرد کود بیولوژیک فسفر بارور 2 به منظور افزایش عملکرد کمی و کیفی در ژنوتیپ های مختلف سویا توصیه می گردد

ارقام سویا،سوپر فسفات، فسفر بارور،کلروفیل،درصد روغن، درصد پروتئین