تاثیر ترکیبات فوق رقیق (داروهای هومیوپاتی) بر بهبود جوانه زنی و مقاومت به تغییرات دمایی بر کشت آزمایشگاهی دو گونه گیاه زینتی Portulaca grandiflora و Rudbeckia hirta

گیاهان زینتی علاوه بر جنبه زینتی، ویژگی های به خصوص دیگری هم هستند که بر اساس سلیقه انسان و دارا بودن خصوصیات ویژه در فضاهای شهری مورد استفاده قرار می گیرند. جهت بهبود کیفیت رشد، نگهداری و کاربرد آنها از روش های متفاوتی استفاده می شود. هومیوپاتی روش درمانی کل نگر و برای درمان انسان، حیوانات و گیاهان استفاده شده است. در مطالعه پیش رو اثرات روش معمول آزمایشگاهی و همچنین تاثیرات داروهای هومیوپاتی بر رشد گیاه p.grandiflora و R.hirta در این شرایط و بدون آن با استفاده از روش آماری Central Composite Design مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهند شرایط استریل آزمایشگاهی که پایه کلیه مطالعات هستند و در آنها از روش استریل کردن بذر استفاده می شود، در روند طبیعی جوانه زنی و رشد بذر تداخل ایجاد کرده و احتمال آلودگی نهایی بذور استریل % 62 و بذور غیر استریل % 15 و درصد جوانه زنی بذور استریل 1 به 5 و بذور غیر استریل 1 به 2 است. همچنین درصد زنده مانی جوانه و تولید گیاهچه در بذور استریل 1 به 4 و بذور غیر استریل 1 به 1 است. میزان پاسخ جوانه زنی به شدت محدود 20 مرتبه در نمونه های دارودهی شده نسبت به انواع کشت شده به روش معمول بیشتر است. در مورد گیاه P.grandiflora بیشترین میزان جوانه زنی در شرایط تیمار با داروی هومیوپاتی است که این نتیجه با افزایش دما و رطوبت به طور همزمان افزایش چشمگیر و معنا داری دارد R.hirta تیمار دیده با داروی هومیوپاتی با کاهش دما و افزایش میزان رطوبت میزان جوانه زنی افزایش یافته و با افزایش دما و کاهش رطوبت جوانه زنی کاهش می یابد. بطور کلی میزان جوانه زنی و زنده مانی جوانه ها و آلوده نشدن آنها در نمونه های تیماردیده با داروهای هومیوپاتی بطور معنا داری افزایش یافته است

Keywords:

ترکیبات فوق رقیق , داروه ای هومیوپا تی , مقاومت به تغییرات دمایی , Rudbeckia hirta , Portulaca grandiflora