مفهوم جهانی شدن و مدرنیسم و پیامدهای آن در معماری معاصر ایران

ما در این عصر شاهد فرآیند جهانی شدن و جهانی شدن مدرنیزاسیون هستیم.جهانی شدن به مفهوم جدید، محصول ظهور صنعت ارتباطات جهانی و منعکس کننده ارتباطات همزمان جهانی است. جهانی شدن سبب خروج فرد از حالت درون نگرانه و متکی به یک منطقه خاص، به سمت یک هویت برون نگرانه و فرا سرزمینی می شود. این فرآیند با در هم شکستن مرزهای محدود به زمان و مکان، انسانها را در اقصی نقاط دنیا به یکدیگر متصل و مرتبط کرده و هویت های درون مرزی را با گذشت زمان دچار فرسایش و اختلال می نماید. در این مقاله پس از مشخص کردن معنا و مفهوم جهانی شدن، به تبیین رویکرد معماری ایران در برابر پدیده ای به نام جهانی شدن به همراه تعیین نقاط قوت و ضعف و علل آنها، پرداخته شده است و در پایان نتیجه می شود کشور ما در حالی که هنوز صنعتی شدن را تجربه می کند با موج دیگری از جهانی شدن رو به رو است و مانند بسیاری از کشورهای دیگر با مساله بحران هویت به عنوان مهم ترین چالش مواجه خواهد شد. معماری معاصر ایران هنوز در سردرگمی میان برداشت سطحی از نگاهی حسرت آمیز به گذشته تا فریفتگی به الگوهای غربی به سر می برد و حتی شاهدیم که ارزش های سنتی ایران و ارزش های غربی در مقابل هم قرار گرفته اند و معمار امروز ایران در دستیابی به جوهره بنیادین معماری کشور خویش با چالش های فراوانی رو به روست. معماری گذشته این کشور که همواره با تکیه بر خلاقیت و خصایص پایدار از جایگاهی ویژه برخوردار بود در عصر حاضر از حقیقت فاصله گرفته و صورتی تصنعی و تنزلی پیدا نموده است. ایران معاصر با وجود فرهنگ و تمدن عظیم و شکوهمند گذشته، به چنان بی تعادلی و عدم قطعیتی دچار گشته که گویی در مخمصه گرفتار آمده است .تقلید شکلی از ظواهر و الگوهای مدرن جهانی نه تنها نتوانست کثرت را به وحدت تبدیل کند بلکه مساله بحران در هویت های منطقه ای و بومی را در بسیاری از جوامع تشدید کرد و این بحران در کشور ما نیز خود نمایی می کند

Keywords:

معماری معاصر ایران , جهانی شدن , ارزش های معماری , هویت