مهسا حامیان - پژوهشگر کارشناسی ارشد ،گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی ،ملایر، همدان، ایران.
سید محمود معینی - استاد یار و عضو هیات علمی تمام وقت،گروه معماری ،دانشگاه آزاد اسلامی،ملایر ،همدان ،ایران
علیرضا خضریان - استاد یار و عضو هیات علمی تمام وقت،گروه معماری ،دانشگاه آزاد اسلامی،ملایر ،همدان ،ایران

نگرش به رویکرد های معماری سبز در فضاهای آموزشی از جمله مدرسه از جایگاه ویژه ای برخوردار است .زیرا علاوه بر رعایت نکات اساسی ساختمان های سبز و صرفه جویی درمصرف انرژی، وجود چنین مدرسه هایی ابزار آموزشی، برای آموزش شیوه های پایدار به دانش آموزان می باشد. ساختمان های سبز می توانند در کنترل مصرف انرژی و حفظ منابع طبیعی راهگشا باشند. امروزه بکارگیری بام های سبز در طراحی معماری و شهر مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است چنانچه استفاده از پوشش سبز در بام ساختمان در اکثر کشورها رشد چشمگیری داشته که دلایل عمدده آن علاوه از مبحث زیبایی شناسی معمارانده، پاسخگویی به عواملی همچون عایق سازی طبیعی ساختمان (حرارتی، رطوبتی وصوتی)، استفاده از فضای مرده بام در جهت خلق فضای دلپذیر، تلفیق ساختار مصنوع با طبیعت، کمک به کاهش آلودگی های جوی و افزایش نسبت اکسیژن هوا می باشد. از طرفی طراحی ساختمان با بام سبز منجر به افزایش پایداری و مدیریت صحیح باران های سیل آسا و آب باران می گردد. اکثر کشورهای توسعه یافته در این راستا در این راه قدم نهاده اند که لازم است تا در ایران نیز این موضوع مورد توجه فراگیرتری قرار گیرد. معماری سبز به عنوان یکی از رویکردهای نوین معماری و شخرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری می باشد. تحقیق تحلیلی حاضر، نقش معماری سبز در مدیریت بارش، تنوع زیستگاه موجودات زنده، بهبود محیط های زیستی از طریق تلطیف هوا، ذخیره انرژی، کاهش آلودگی صوتی و بهبود روند یادگیری در مدارس را بررسی می نماید. با آموزش موثر و رویکردی سبز در ساختمان ها می توان هرچه بهتر برای آینده ای روشن تر در راستای طبیعت همگام شده تا طبیعت را آنگونه که شایسته است حفظ شود.

محیط های آموزشی،معماری سبز، محیط زیست ، بام سبز، استفاده بهینه از انرژی.