ارزیابی راهکارهای استفاده از فضای سبز در معماری از طریق گیاهان بدون خاک

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 728

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NICONF06_168

تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398

Abstract:

امروزه فضای سبز یکی از شاخصه های کیفی زندگی در شهر ها است و این مبحث از نظر روانشناختی در حوزه های بهداشت روحی روانی، سلامت، شادابی و آرامش افراد بسیار حائز اهمیت است که در جامعه امروزی شاهد کاهش حضور مردم در این فضاها هستیم و نشاط و شادمانی به عنوان یکی از احساسات ریشه ای مثبت و بسیار تاثیرگذار بر رفتار و حالات دیگر فرد نقش تعیین کننده ای در تامین سلامت فرد و جامعه دارد هرچند یکی از عوامل افزایش دهنده میزان شادمانی در سطح فردی و جمعی بالا بردن سطح کیفیت زندگی و توسعه در ابعاد مختلف آن می دانند. و همچنین فضای سبز در معماری روندی است که در طول عمر ساختمان با محیطزیست با حفظ منابع طبیعی و زمین سازگار است از طراحیگرفته تا ساخت، بهره برداری، تعمیر، تخریب آن با محیطزیست همگام است بناهای سبز کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود دارند. مزایای یک برنامه ساختمان سازی سبز شا مل بهبود کیفیت آب و هوا، سلامت و رضایتمندی ساکنان و افزایش بهره وری کارکنان است. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهرها می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. خصوصیات مواد مختلف مورد استفاده در بسترهای رشد اثرات مستقیم و غیر مستقیمی روی رشد گیاه دارد. انتخاب یک ماده خاص بعنوان بستر رشد به قابلیت در دسترس بودن، هزینه و تجربه استفاده از آن بستگی دارد. نتایج محققان نشان می دهد که بسیاری از پارامترهای رشد و عملکرد به طور معنیداری تحت تاثیر بسترهای کشت قرار میگیرند این مطالب ارزیابی کیفی و تدوین نقش فضای سبز در بهبود کاشت گیاهانبا استفاده از طریق کشت گیاهان بدون خاک. (هیدروپونیک) در انهاست. که به علت مزایای ابن کشت نسبت به کشت خاکی در حال حاضر بطور قابل توجه گسترش یافته و انتظار میرود در آینده ای نزدیک بیشتر کشت های خاکی جای خود را به کشت بدون خاک بدهد. هدف از این مقاله ارزیابی راهکارهای استفاده از فضای سبز در معماری از طریق گیاهان بدون خاک (هیدروپونیک) است. از این روی در این پژوهش سعی شده با استفاده از روش علی و کیفی ابتدا وضعیت فضای سبز بررسی گردد . و سپس ارائه راهکار جهت استفاده ازفضای سبز از طریق کشت بدون خاک در معماری داده می شود .

Keywords:

Authors

مصطفی کاظمی

گروه معماری ، واحد شهر کرد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، شهرکرد ، ایران

الهام پورمهابادیان

دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال