مریم حق شناس - مدرس دانشگاه، دکتری مدیریت رسانه، دانشگاه تهران

امروزه مخاطبان رسانه های اجتماعی به موجب ماهیت تعاملی شبکه ها، حضور بیشتر و تعاملات سریع تری نسبت به رسانه های سنتی دارند. هر سازمان یا صاحب ر سانه ای، به دنبال ا ستفاده از این محتوای ایجاد شده در ر سانه های اجتماعی به عنوان دانش یا سرمایه اجتماعی است. شبکه های اجتماعی با ایجاد حلقه های ارتباطی در راستای یادگیری و فرایندهای آموز شی گ سترش یافته اند. با وجود آسیب پذیری های مخاطبان در فضای مجازی و اینکه نگرش انسان نسبت به تجربیات یادگیری، تنها در شرایطی که آموخته هاییادشده از وضوح کافی برخوردار باشند، روشن و شفاف است و در اغلب مواقع، آموزش و یادگیری از طریق رسانه ها، لزوما آگاهانه صورت نمی پذیرد، با اطمینان کامل میتوان گفت که همواره مخاطبان فعال شبکه ها، همواره از آسیب های یاددهی-یادگیری از طریق ر سانه ها مصون هستند. زیرا مخاطبان ر سانه های اجتماعی در ع صر حاضر، به عنوان عامل ا صلی فرانیدهای آموز شی، دیگر منفعل نیستند، بلکه کاربران آگاه، خالق و تولیدکننده محتوا هستند. زمانی که هدف از عضویت در شبکه های اجتماعی مجازی به عنوانرسانه های نوین، یادگیری باشد دیگر نمیتوان از همان روش های سنتی فرهنگسازی رسانه های جمعی، بهره گرفت. در این مقاله سعی داریم، با بیان نقش ارتباطی ر سانه ها در فضای مجازی، مدل تاثیرپذیری مخاطبان شبکه های اجتماعی در حین آموزش و یادگیری در این محیط های اجتماعی را ارائه نموده و مصون ماندن آنها را از آسیب های یاددهی- یادگیری ناشی از حضور آنها در فضای مجازی در زمان آموزش با هدف افزایش دانش رسانه ای از طریق شبکه های اجتماعی مجازی را تضمین نماییم

یادگیری-آموزش پنهان، رسانه، مخاطب فعال، شبکه های اجتماعی، محتوای رسانه ای