زهرا داروغه عارفی - کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه هرمزگان اداره آموزش و پرورش شهرستان میناب، آموزشگاه .

دانش آموزان مهم ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می شوند.عواملی که می تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارت های رفتاری است که در محیط آموخته می شود نه فقط محفوظات علمی. مدارس تامین کننده نیروی کیفی جامعه اند و نه فقط تامین کننده کمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی که به عنوان تحصیل کرده روانه جامعه می شوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندرکاران تعلیم و تربیت در کلیه فعالیت های علمی یا فرهنگی است که باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین کنند. عدم وجود تکالیف سنگین در کلاس باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی می شود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانش آموز به توانایی ها و شایستگی های کامل دست نخواهد یافت. این وظیفه مسئولین تعلیم و تربیت است که شرایطی را فراهم آورند تا تمام نیازهای او تامین شود. عدم وجود تکالیف سنگین و آرامش برای دانش آموز به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می کند. نرخ آرامش به علن وجود تکالیف شب زیاد در مدارس ما بسیار پایین است. و میزان توسعه فضای فرح بخش و توجه به مسائل کیفی به جای کمی در آموزشگاه ها مورد بی مهری قرار گرفته است. بر همین اساس اینجانب تصمیم گرفتم در اقدام پژوهی حاضر در ایجاد طرح مدرسه بدون کیف بکوشم و اقدام پژوهی خود را این گونه انتخاب کنم : کاهش مشکلات جسمی مربوط به وزن کیف دانش اموزان دوره اول ابتدایی