پریچهر حناچی - استادیار ،گروه بیو تکنولوژی واحد بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س،) تهران
زهرا قاسمی نیا - کارشناسی ارشد،گروه طبکار، دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران
خسرو صادق نیت حقیقی - استاد،گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران
ابوالفضل گلستانی - دانشیار، گروه زیست شناسی گیاهان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، گلستان

هدف از این مطالعه  بررسی اثرات احتمالی استرس اکسیداتیو بر وضعیت آنتی ­اکسیدانی ,سطح پروتئین کربونیل و پروتئین سولفیدریل غشای گلبول قرمز و پلاسما بوده  است. بر همین اساس تعداد 35 نفر از مبتلایان به آپنه خواب انسدادی انتخاب شدند، با توجه به شاخص آپنه (AHI) در دو گروه آپنه خواب انسدادی خفیف(n=17) و شدید (n=18) دسته بندی شدند. در هر دو گروه سطح پروتئین کربونیل و پروتئین سولفیدریل و (Malondialdehyde (MDA در غشای گلبول قرمز و پلاسما به عنوان شاخص­هایی برای سنجش وضعیت آنتی­اکسیدانی و عوامل مداخله گر مانند سیگار کشیدن و فشار خون مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین مقادیر بدست آمده برای پروتئین کربونیل، nmol/mg 42/0 ± 17/4 در مبتلایان به آپنه خفیف و nmol/mg 49/0 ± 59/5 در مبتلایان به آپنه شدید، پروتئین سولفیدریل، nmol/mg 66/0 ± 09/7 در مبتلایان به آپنه خفیف و nmol/mg 03/2 ± 70/8 در مبتلایان به آپنه شدید، محتوای MDA غشای گلبول قرمز nmol/mg 02/0 ± 25/0در مبتلایان به آپنه خفیف، nmol/mg  04/0 ± 28 /0 در مبتلایان به آپنه شدید و محتوی MDA پلاسما nmol/mL 06/± 93/0 در مبتلایان به آپنه  خفیف و nmol/mL 29/0 ±  35/1 در مبتلایان به آپنه شدید گزارش شد. با سطح معنادارای p ˂0.05 تغییرات در مورد پروتئین کربونیل معنادار مشاهده شد. با توجه به نتایج می­توان گفت سطح پروتئین کربونیل در غشای گلبول­های قرمز در مبتلایان به آپنه شدید دچار تغییر قابل ملاحظه­ گشته که این مسئله می­تواند نتیجه­ای از تاثیر استرس اکسیداتیو ناشی از بیماری آپنه بر پروتئین­های غشائی باشد.

آپنه خواب انسدادی, استرس اکسیداتیو, رادیکال های آزاد