بررسی تاثیر یادگیری سیار بر نگرش دانشجویان نسبت به توسعه پایدار(مطالعه موردی: دانشجویان شهرستان چابهار)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری سیار بر نگرش دانشجویان شهرستان چابهار نسبت به توسعه پایدار انجام شده است که از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی، از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی- همبستگی است. برای نیل به این هدف 9 فرضیه تدوین شد؛ جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های موجود در سطح شهرستان چابهار می باشد. حجم نمونه دانشجویان با توجه به فرمول کوکران 385 نفر بدست آمد. سپس پرسشنامه ای جهت بررسی تاثیر یادگیری سیار بر نگرش دانشجویان نسبت به توسعه پایدار تدوین شده و با استفاده روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع گردید. که 310 پرسشنامه برگردانده شد. و اعتبار محتوای پرسشنامه توسط استادان خبره تایید شده و ضریب پایایی با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه 0/880 بدست آمد. و از تکنیک های آمار توصیفی به منظور طبقه بندی نمرات خام و ترسیم جداول و نمودارها استفاده گردید و همچنین از آمار استنباطی، آزمون همبستگی و رگرسیون به منظور بررسی فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که یادگیری سیار بر نگرش دانشجویان چابهار تاثیر دارد. و همچنین مشاهده شد که تمام ابعاد یادگیری سیار بر نگرش دانشجویان چابهار و ابعاد آن تاثیرگذارند. در نهایت بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهادها و راه کارهایی ارائه شد.

Keywords:

یادگیری سیار , تلفن همراه , یادگیری الکترونیکی , نگرش , توسعه پایدار , محیط زیست.