تعیین اندازه عیوب داخلی در قطعات با استفاده از روش تداخل سنجی لیزری برشی

برش نگاری دیجیتالی روشی مبتنی بر تداخل سنجی لیزری است که در تشخیص و اندازه گیری عیوب به صورت غیر مخرب کاربرد دارد. در این پژوهش روش جدیدی برای اندازه گیری عیوب صفحه ای در قطعات به روش برش نگاری ارائه شد. به منظور صحت سنجی روش ارائه شده و مطالعه اثر عمق عیب و اندازه برش بر دقت اندازه گیری آن در مجموع 16 آزمون برشنگاری با تغییر اندازه عیب در چهار سطح و عمق عیب و اندازه برش در دو سطح صورت گرفت . اندازه عیوب در شرایط مختلف اندازهگیری شده و خطای پیشبینی اندازه در هر مورد به دست آمد. روش ارائه شده با دقت خوبی قادر به پیشبینی اندازه عیب بود و کمترین درصد خطای پیشبینی در آزمون برشنگاری عیب 15 میلیمتر در عمق 0/5 میلیمتر با اندازه برش 15 میلیمتر به دست آمد . نتایج به دست آمده نشان داد که با نزدیک شدن اندازه برش به اندازه عیب درصد خطا کاهش مییابد و بیشترین دقت پیشبینی اندازه عیب زمانی حاصل میشود که اندازه برش برابر با اندازه عیب باشد. همچنین تغییر عمق عیب باعث تغییر خطای پیشبینی اندازه عیب شده و در اغلب موارد پیشبینی اندازه عیوب با عمق 1 میلیمتر به دلیل وضوح بهتر هاله های تشکیل شده، با دقت بیشتری همراه بود

Keywords:

برش نگاری دیجیتالی , عیوب صفحه ای , اندازه برش , اندازه عیب