جعفر محمودی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
سعید خلیلی - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)تهران
محمد موسوی صالح - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)تهران

سیستم، مجموعه ای از اجزای متعامل که با یکدیگر یک کلیت را تشکیل میدهند؛ تعریف شده است. این تعریف در کنار سایر تعاریف موجود از مفهوم سیستم، تمامی سیستمهای صنعتی، خدماتی، سازمانی و ... را در برمیگیرد؛ لیکن در مواردی بسته به نوع سیستمها، مفاهیم مختلفی در رابطه با آنها مورد استفاده قرار گرفته است. به عنوان مثال اگرچه تحلیل و طراحی سیستمها و مهندسی سیستمها در واقع دو روی یک سکه بوده و معنا، کاربرد و اصالت یکسانی دارند؛ لیکن امروزه اصطلاح تحلیل و طراحی سیستمها غالبا0 برای سیستمهای نرم ( Soft Systems) همچون سیستمهای سازمانی و اطلاعاتی و اصطلاح مهندسی سیستمها اغلب برای سیستمهای سخت (Hard Systems) همچون سیستمهای تولیدی و صنعتی بکار گرفته شده و برای هریک رویکردها و تکنیکهای متفاوتی ارائه شده است . در این مقاله، متدولوژی ساختیافته تحلیل و طراحی سیستمها (SSADM)که عمدتا0 از ابزار تحلیل و طراحی سیستمهای نرم و سازمانی محسوب میگردد، با فرآیند مهندسی سیستمها که ابزار تحلیل و طراحی سیستمهای سخت و صنعتی میباشد، مقایسه شده و پس از استخراج وجوه اشتراک و تمایز این دو رویکرد، نقاط قوت و ضعف هر کدام مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در نهایت با تلفیق مزایا و حذف معایب دو رویکرد مذکور، یک متدولوژی ترکیبی جدید ارائه شده است که علاوه بر قابلیت سازگاری با هر دو نوع سیستم نرم و سخت، موجب بهبود در فرآیند تحلیل و طراحی اینگونه سیستمها شده است.

تحلیل و طراحی سیستمها ، رویکرد SSADM، فرآیند مهندسی سیستمها، چرخه حیات توسعه سیستمها، سیستمهای نرم و سخت