عباداله حیدری پیرالوان - استادیار، عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی و غیردولتی نوین، ایران، اردبیل.
سمیه صائب نیا - مدرس مدعو، مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی نوین، ایران، اردبیل.

هدف از این مقاله مروری بر آینده پژوهی و مدیریت آینده است. امروزه آینده پژوهی به یک حوزه پژوهشی مستقل تبدیل شده است. آینده پژوهی به عنوان یک مقوله میان رشته ای در پی کشف و شناسایی آینده های ممکن، محتمل و مطلوب و کاربست آن در زمان حال است هدف آیندهپژوهی تولید روشمند دانش راهنما و استفاده بیشتر از ملاحظات آینده محور در فرایند تصمیم گیری است. آینده پژوهی در پی شناسایی، ابداع، ارائه، آزمون و ارزیابی آینده های ممکن و محتمل است تا بر پایه ارزشهای جامعه، آینده های مرجح را انتخاب و برای پیریزی ساخت مطلوب ترین آینده کمک کنند. مطالعات آینده پژوهی با تحلیل کردن روندهای فعلی سعی بر آن دارد که میزان تاثیرگذاری آنها را بر آینده موردبررسی قرار دهد. آینده پژوهی به هیچوجه تلاش نمیکند که آینده را پیش بینی کند، زیرا نمیتوان اتفاقاتی را که در زمان آینده رخ خواهند داد، پیشبینی کرد. کار ما این است که روندهای امروز را آنقدر خوب بررسی کنیم تا بتوانیم تحلیل عملی و درستی ارائه دهیم از مسیری که این روندها ما را به سمت آن خواهند برد. درواقع مدیریت آینده، پل ارتباطی میان آینده پژوهی و مدیریت راهبردی است. در این مطالعه به شیوه مرور کتابخانه ای و منابع، ضمن مروری بر تاریخچه آینده پژوهی به معرفی مفاهیم این حوزه پرداختشده است.

آینده پژوهی، مدیریت آینده، حوزه های عملی مدیریت آینده