محمد شرقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک سنگ، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند تبریز؛
حمید چاکری - استادیار گروه مکانیک سنگ، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
حسن افشین - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند تبریز،
محمدمهدی رجائی - موسسه مشاور ایمنسازان، پروژه خط ۲ قطارشهری تبریز .

پر کردن مداوم فضای خالی ایجادشده پشت پوشش سگمنتال تونل، از عملیات بسیار مهم حفاری مکانیزه بوده که هدف اصلی آن به حداقل رساندن نشست در سطح زمین است. علاوه بر آن دوغاب عامل ایجاد بستر مناسب برای پوشش سگمنت تونل و کمک به آب بندی تونل میباشد. برای پر کردن این فضای خالی روشهای متعددی وجود دارد. در حفاری با ماشین حفار تحت فشار سینه کار، ازجمله این روشها تزریق دوغاب دوجزئی با فشار مناسب به پشت سگمنت (همزمان با حرکت به جلوی سپر دستگاه حفار) است. دوغاب مورد استفاده باید دارای کارایی و مشخصات مکانیکی مناسب باشد. ازجمله ویژگیهای مهم دوغاب میزان آب انداختگی و میزان روانیت و نتیجه آزمایش قیف مارش (برای قابلیت پمپاژ دوغاب)، زمان ژل شدگی (جهت جلوگیری از آب شستگی دوغاب) و مقاومت فشاری دوغاب (جهت به حداقل رساندن نشست در سطح زمین) است. هدف از این تحقیق بررسی مقاومت فشاری و سایر ویژگیهای مهم طرح اختلاط دوغاب پیشنهادی خط 2 متروی تبریز با انجام مطالعات آزمایشگاهی و انجام آزمایشهای لازم بر روی نمونه های گرفتهشده از دوغاب در حین اجرا میباشد و در نهایت با مقایسه نتایج حاصل، کیفیت فرآیند اختلاط دوغاب و عوامل موثر بر کیفیت آن مورد بررسی قرار گرفته است.

تزریق - دوغاب دوجزئی - مقاومت فشاری – آزمایشهای دوغاب – خط 2 قطار شهری تبریز