تاثیر بهسازی خاک بر عوامل عملیاتی سپر EPB در فاز اول تونل قطعه جنوبی- شمالی خط 7 مترو تهران

در طول فرآیند حفاری با سپر EPB در محیط شهری، یکی از پارامترهای مرتبط با حفاری، بهسازی خاکهای مسیر تونل است. در برخی موارد و با توجه به جنس و دانهبندی خاک، مصالح حفاری شده در اتاقک پشت کله حفار اغلب حاوی مقادیر زیادی شن و ماسه بوده که جریان پلاستیک ضعیف و نفوذپذیری بالایی دارد و انتقال مواد را با مشکل مواجه میسازد. لذا بهمنظور پیشروی موفقیتآمیز، خاک حفاری شده با اضافه کردن مواد بهسازی بهبود یافته و به یک وضعیت جریان پلاستیک خوب، زاویه اصطکاک کم و نفوذپذیری پایین تبدیل میشود. در این مطالعه یک بانک اطلاعاتی متشکل از 101 مجموعه داده از داده های عوامل عملیاتی سپر EPB شامل نیروی پیشران و نرخ نفوذ و پارامترهای بهسازی شامل نسبت تزریق فوم (FIR)، نسبت انبساط فوم (FER) و غلظت ماده کفساز برای تحلیل و بررسی 6500 متر از مسیر تونل قطعه شمالی-جنوبی خط 7 مترو تهران توسعه داده شد. تحلیلهای آماری همبستگی ضعیف تا متوسطی را بین نسبت تزریق فوم با نیروی پیشران ماشین و سرعت حفاری (به ترتیب با ضریب تعیین 34 و 58 درصد) نشان داد. بررسیها همچنین نشان داد که در شرایط میدانی، شرایط بهسازی به تنهایی قادر به کنترل عوامل عملیاتی ماشین نیست و عوامل دیگری همچون راهبری ماشین، شرایط زمین و هندسه مسیر تونل در عملکرد ماشین موثر است.

Keywords:

زمین نرم , تکنیکهای بهسازی خاک , حفاری با سپر EPB , خط 7 مترو تهران