رفتارنگاری به دام افتادن ماشین TBM در زمین فشارنده و راهکارآزادسازی

پدیده لهیدگی همواره به عنوان یکی از مخاطرات زمینشناسی شاخص در سنگهای سست مطرح بوده که عمدتادر محل زون های برشی و گسلیده، و یا توده سنگهای به شدت درزه دار و یا دگرگون شده با شیستوزیته نازک روی میدهد. بنحویکه در پروژه های تونلی مکانیزه، تقاطع تونل با زونهای لهیده به عنوان یکی از اساسی ترین مشکلات مطرح بوده که در صورت عدم شناسایی و آگاهی دقیق این نوع مخاطره میتواند موجب گیر افتان ماشین حفاری و بروز وقفه های طولانی مدت در روند حفاری تونل گردد. با این تفاسیر براساس مطالعات زمین شناسی صورت گرفته از مسیر تونل زاگرس میتوان گفت که حدفاصل کیلومتراژ 18+380 الی 18+520 مسیر متشکل از تناوب آهکهای نازک لایه با شیلهای سست ضخیم لایه بوده که با داشتن سرباری در حدود 700 متر شرایط لازم جهت وقوع پدیده لهیدگی را مستعد نموده است. لذا در این تحقیق سعی شده تا پس از موشکافی شرایط زمین شناسی مسیر تونل مذکور به بررسی دلایل و شواهد گیر افتان ماشین حفاری در زمین لهیده شونده و اثرات آن بر رفتار مکانیکی ماشین TBM حین حفاری یعنی (1 نیروی تراست و گشتاور دستگاه، (2 فشار جکهای اگزولاری و شواهد ظاهری تونل یعنی (3 ترک برداشتن سگمنتهای سقف پرداخته و در نهایت تلاش شده است تا به منظور ارائه تجربه بدست آمده از این پروژه برای استفاده در دیگر طرحهای درگیر با این مسئله، راهکار اجرایی بکار رفته شده جهت آزادسازی ماشین حفاری در پروژه زاگرس ارائه گردد.

Keywords:

زاگرس , لهیدگی , نیروی تراست , راهکاری آزادسازی , رفتارنگاریTBM