مرتضی ترکمان - کارشناس ارشد زمین شناسی مهندسی،
محمدامین کربلا - دکترای مهندسی معدن، مدیر بخش تونل و ژئوتکنیک شرکت راهسازی و عمران ایران،

به منظور ایجاد پیوستگی و پرکنندگی حفرات جاافتاده در احداث لاینینگ و سایر سازه های نگهدار به تودهسنگ پیرامون تونل و بهسازی ساختگاه تونل، در پروژه هایمختلف، عموما0 از روش تزریق تماسی و پرکننده بهره گرفته شده و در این راستا تجربیات اجرایی نیز کسب گشته است. اما موفقیت اجرای عملیات کمتر در بوته نقد قرار گرفته و نیز روند اصولی از طرح عملیات تزریق تماسی با توجه به پارامترهای دخیل در اجرا همچون طرح اختلاط، فشار و خورند و همچنین پارامترهای محیطی همچون شرایط زمین شناسی مهندسی حاکم بر ساختگاه چندان مورد توجه واقع نشده است. لذا در این تحقیق، با توجه به تنوع شرایط زمین شناسی مهندسی، روش های اجرا و کاربری تونل، یک روش جامع در خصوص انتخاب و ارزیابی عملیات تزریق تماسی و پرکننده، در قالب نمودار جریانی فرآیند ارائه گردیده است. نمودار جریانی پیشنهاد شده، با استفاده از مشخصات دو پروژه تونل جاده ای امامزاده هاشم(ع) و تونل های آب بر سد و نیروگاه گتوند علیا، مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. در نتیجه می توان با این روش به حجم، زمان و هزینه مورد نیاز برای اجرای تزریق تماسی و پرکننده پی برد و برآورد نزدیک به واقعیتی را حتی قبل از حفاری تونل کسب نمود.

تزریق تماسی، تزریق پرکننده، بهسازی ساختگاه، سد گتوند علیا، تونل امامزاده هاشم (ع).