امین آقاخانی - دانشجوی کارشناسی پیوسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی مشهد

سیاست در مفهوم خاص،تدابیری است که حکومت ها دراداره امور کشور و تعیین شکل و محتوای فعالیت خود اتخاذ می کنند و این تدابیر در دو مجرای داخلی و خارجی معمول می گردد. (علی بابایی،358،1387). ازجمله مضامین رایج عهد مشروطه مضمون سیاست و تاثیر آن بر سرنوشت جامعه ایرانی بود. شاعران عهد مشروطه مانند:ادیب الممالک فراهانی، عارف قزوینی، فرخی یزدی، دهخدا و دیگران از پیشروان این عرصه هستند.آنان به نقش اساسی سیاست در تغییر جامعه ایرانی توجه داشتند وبه همین خاطر مضمون اشعار شاعران نامبرده بیشتر حول محور مسائل سیاسی از جمله مبارزه باپدیده شوم استعمار، انتخابات مجلس، تغییر پادشاه، نکوهش رفتار استبدادگرایانه پادشاهان و... می گردد. درمیان شاعران عصر مشروطه سهم بهار از همه بیشتر است.فرصت و مدت عمر بهار به او این اجازه را داد تا درباب مهم ترین مضامین عصر سخن سرایی کند.بهار خود شاعری فعال در عرصه سیاست بوده و بیشتر اشعار، مخصوصا قصایدش را تحت تاثیر مسائل سیاسی روز سروده است.

بهار، شعر، سیاست، مضمون