شکوفه خالصی زاده

بهار در کتاب سبک شناسی خود سبک را روش خاص ادراک و بیان افکار به وسیله ترکیب کلمات و انتخاب الفاظ و طرز تعبیر می داند در این مقاله تلاش شد تا تاثیر پذیری سبکی برخی قصاید او از قصاید فرخی سیستانی، مسعود سعد سلمان، خاقانی شروانی در پنج حوزه زبان، تخیل، عاطفه، آهنگ و شکل تحلیل و مقایسه بشود. یافته های این مقاله نشان می دهد که اصلی ترین شباهت این قصاید، دو عنصر آهنگ و شکل است. بهار وزن و بحر عروضی قصایدی از فرخی سیستانی، مسعود سعد سلمان و خاقانی که از اوزان سنگین و نسبتا دشوار است را برای قصایدش برگزیده تا به نوعی قدرت و طبع شعری خویش را نیز به رخ مخاطب بکشد. او همچنین از واژگان و تعابیر به کار رفته در قصاید این شاعران را در قصاید خویش را با واژگان و تعابیر جدید در آمیخته و به کار می برد. از ویژگی ها شاخص و مشترک نحو زبان در این قصاید، استفاده ی فراوان از جمله ی مرکب است که در این مورد نیز بهار از سه قصیده سرای کهن پیروی کرده است. از نظر شیوه تجلی عاطفه، با توجه به دغدغه های اجتماعی بهار در عصر مشروطه بین قصاید او و قصاید مذکور تفاوت اساسی وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که قصاید بهار به ترتیب در چهار حوزه آهنگ، شکل، زبان و تخیل از قصاید فرخی سیستانی، مسعود سعد سلمان، خاقانی شروانی تاثیر سبکی پذیرفته است اما از منظر عاطفه شعری با آن قصاید متفاوت است.

سبک شناسی، بهار، خاقانی، فرخی سیستانی، مسعود سعد سلمان