محمد سلگی

پژوهش حاضر با عنوان بررسی مضامین سیاسی در شعرمحمدتقی بهار است. این پژوهش با هدف شناخت و بررسی اندیشه های سیاسی ملک الشعرا ی بهار در سرایش شعرهایش و میزان تاثیر گذاری این اندیشه ها در شکل گیری مبارزات سیاسی و آگاهی بخشی به مبارزان راه آزادی صورت گرفته است. محمدتقی بهار اندیشمندی توانا،مردمی و میهن پرست برخاسته از اقلیم خراسان، مهد آزادی خواهی و وطن گرایی، ملیت و هویت ایرانی است به طوری که این سرزمین خاستگاه نظام فکری و اندیشه ی پویای قشری از روشن فکران جامعه ی ایرانی در نیمه ی اول قرن معاصر هجری است. علاقه ی شخصی، احساسات و عواطف انسانی، مسئولیت های سیاسی و دیدگاه های اجتماعی، محمدتقی بهار را به سوی ماجراجویی سیاسی و سیاست ورزی سوق می دهد و با توجه به سیاست پیشگی و روزنامه نگاری در تمام جریانات سیاسی زمانه ورود می کند و اندیشه ها و دیدگاه های خود را در قالب شعر می ریزد و با تمامی نامردمی ها و قانون گریزی های خودکامگان داخلی و متجاوزان خارجی می ستیزد. نهال حیات سیاسی و مبارزات انقلابی با ظهور نهضت مشروطه در عمق جان وی کاشته می شود، در برقراری حکومت قانون در سراسر کشور به بالندگی می رسد ودر شکل گیری مجلس شورای عدالت گستر به بار می نشیند و تا واپسین ساعات زندگی ادامه می یابد. شعر سیاسی محمدتقی بهار چون در راستای سرافرازی و اقتدار ملک و میهن، عشق جاودانه به وطن و انگیزه ی نوع دوستی نسبت به پاک مردمان این دیار کهن، رقم می خورد و جان می گیرد آن گاه که بر صفحه ی دفتر اندیشه ی مبارزان سیاسی راه آزادی نقش می بندد چراغ راه مبارزه و آگاهی می گردد و پویایی و تحرک می آفریند.

ملک الشعرا بهار، مضامین سیاسی ، مشروطه، آزادی، وطن خواهی، قانون مداری