جلوه های رمانتسیم اجتماعی در شعر بهار

هدف نگارنده در این پژوهش، بررسی بازتاب مولفه های رمانتسیم اجتماعی در شعر بهار است. در دوره ی مشروطه، به دلیل مردمی و اجتماعی شدن شعر، رمانتسیم فردی تبدیل به رمانتیسم اجتماعی شد و شاعران به جای پرداختن به من فردی، از مردم سخن به میان آوردند و با توده های مردم همرنگ و یکدل شدند. شاعران رمانتیسم اجتماعی در این دوره، بر خلاف شاعران رمانتیسم که با دیدگاه شخصی به اطراف خود می نگریستند، سعی کردند به واقعیات زندگی اجتماعی بپردازند و مسائلی از قبیل: آزادی، وطن دوستی، امید به افق روشن و همدردی با توده های مردم را در اشعار خویش انعکاس دهند.نتایج بررسی اشعار بهار در این دوره نشان می دهد که ملک-الشعرای بهار، یکی از بزرگترین شاعران دوره ی مشروطه بود که اشعارش به جریان رمانتسیم اجتماعی تعلق داشت و در اشعار خویش به واقعیات اجتماعی پرداخته است و دردهای مردم را در در اشعار خویش انعکاس داده و به آن پرداخته است.

Keywords:

رمانتیسم اجتماعی , آزادی , وطن , عدالت و ملک الشعرای بهار