ارزیابی استفاده از مصالح بازیابی شده روسازی های آسفالتی در تولید مخلوط های آسفالت گرم به روش بازیافت درجا

امروزه صنایع مرتبط با ساخت، نگهداری و بهسازی زیرساخت های حمل و نقل (راه ها، معابر، فرودگاه ها) با انتشار گازهای گلخانه ای که از مهم ترین عوامل تخریب اکوسیستم ها و منابع طبیعی به شمار می رود، یکی از منابع اصلی آلودگی محیط زیست است. تولید مخلوطهای آسفالتی پاک، نیازمند پایین آوردن دمای این مخلوط ها، بدون کاهش در سطوح عملکرد مکانیکی آن ها است. استفادهمجددازمصالحخردهمخلوط آسفالت تخریب شده به عنوان پسماند صنعت راهسازی درتولید مخلوطآسفالتجدیدموجبحفظمنابعطبیعیوکاهشآلودگی زیست محیطیمی شود. در این تحقیق استفاده از مصالح بازیابی شده روسازی های مخلوط آسفالتی در تولید مخلوطهای آسفالتی داغ و گرم و اثر افزودنی ها (ساسوبیت و زایکوترم) بر عملکرد مخلوط آسفالتی گرم مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان مخلوط آسفالتی بازیافتی (RAP) مورد استفاده در مخلوط گرم 50 و 75  درصد و میزان افزودنی ساسوبیت و زایکوترم به ترتیب 2 و 0.1 درصد در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده افزودن ساسوبیت در بهبود تراکم پذیری و افزایش استحکام مخلوط های آسفالتی موثر بوده، بطوری که نمونه های حاوی 75 درصد RAP  از تراکم پذیری بهتر و استحکام بیشتری در مقایسه با سایر نمونه ها برخوردار بوده اند. زایکوترم نیز موجب بهبود تراکم پذیری و کاهش قابل توجه در محدوده فضای خالی و افزایش استحکام در مخلوط حاوی 75 درصدRAP  گردید و بطور کلی نمونه های مخلوط آسفالتی گرم با 75  درصدRAP  از نظر استحکام تفاوت چندانی با مخلوط های آسفالت داغ نداشته است. همچنین افزودن ساسوبیت باعث افزایش کرنشهای ماندگار در پالسهای اولیه شده است اما روند تغییرات به گونه ای است که نمونه های حاوی ساسوبیت در پالسهای بالاتر از 1500 کرنشهای ماندگار کمتری را نشان داده است. افزودن زایکوترم نیز باعث افزایش کرنشهای ماندگار شده است. در تمامی حالات نتایج آزمایش TSR، با افزایش نسبت درصد مصالح خرده مخلوط آسفالتی افزایش یافته است که بیانگر پایین بودن حساسیت رطوبتی در مخلوط های بازیافتی است.