مدل سازی شبکه مبنای تصادفات جرحی عابر پیاده به کمک شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه ی موردی: شهر مشهد)
عنوان مقاله: مدل سازی شبکه مبنای تصادفات جرحی عابر پیاده به کمک شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه ی موردی: شهر مشهد)
شناسه ملی مقاله: JR_JTE-10-2_004
منتشر شده در شماره 2 دوره 10 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JTE-10-2_004
منتشر شده در شماره 2 دوره 10 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
غلامرضا شیران - استادیار، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مریم حسن پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
روزبه شاد - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
ابوالفضل محمدزاده مقدم - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
غلامرضا شیران - استادیار، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مریم حسن پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
روزبه شاد - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
ابوالفضل محمدزاده مقدم - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
در این مقاله با در نظر گرفتن 23 پارامتر موثر بر تصادفات جرحی عابر پیاده شهر مشهد (در چهار گروه) در سال های 1391 تا 1393 و آمادهسازی لایههای رستری لازم در محیط GIS، تاثیر هر یک از آنها در قالب ارزیابی عملکرد شبکه عصبی پرسپترون چندلایه، اولویتبندی گردید. در اغلب تحقیقات انجام شده، مدل سازی بردار مبنا مدنظر قرار گرفته و به انعطاف پذیری و دقت پیش بینی رستر مبنای تصادفات در راستای تعیین تاثیر مکانی پارامترها توجهی نشده است. در مقاله پیش رو علاوه بر در نظر گرفتن متغیرهای رایج، متغیرهای فرم شهری و جمعیتی-اجتماعی نیز لحاظ شدند و 38 متغیر مستقلاز چهار حوزه مختلف به طور همزمان ارزیابی گردیدند. به این ترتیب که با انجام پردازش های مکانی-آماری، ابتدا داده های رستری ورودی با ابعاد 20*20 متر در یک پایگاه داده مکانی آماده سازی و به منظور پیادهسازی مدل شبکه عصبی پرسپترون چند لایه، در محیط برنامه نویسی MATLAB فراخوانی شدند. در ادامه، مجموعه داده های رستری شامل 111537 پیکسل تحلیل شده و با تغییر تعداد نورونها، تعداد لایهها، توابع انتقال، توابع آموزش و ترکیبهای متفاوت آموزشی و آزمون، 25 طرح مختلف شبکه عصبی به کمک پارامترهای MSE و ارزیابی گردیدند. نتایج حاکی از آن است که بهترین مدل با 0/95 و MSE=0/0020در بیان ارتباط تعداد تصادفات جرحی عابر پیاده درونشهری و پارامترهای مرتبط با آن بسیار کارآمد و دقیق عمل نموده است. با پیادهسازی مدل مذکور در محدوده مطالعاتی شهر مشهد، مشخص گردید که پارامترهای تراکم خالص مسکونی در نواحی شهرداری، بافت ارگانیک شهری و طبقه اول منزلت اجتماعی به ترتیب دارای بیشترین تاثیر و پارامترهای عرض پیادهروی بالای 10 متر، معابر شریانی درجه دو اصلی و طبقه سوم منزلت اجتماعی به ترتیب دارای کمترین تاثیر در تصادفات عابر پیاده هستند.
کلمات کلیدی: تابع چگالی تصادفات, تصادفات جرحی عابر پیاده, سیستم اطلاعات مکانی, مدل پرسپترون چند لایه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/868469/