مقایسه نتایج توموگرافی امواج سطحی با استفاده از منظم سازی تیخونوف مرتبه اول و روش یانوسکایا-دیتمار 1990

توموگرافی امواج سطحی یک روش کارآمد برای تخمین تغییرات جانبی سرعت فاز و گروه می باشد. از این رو، روش های متنوعی برای دست یابی به این هدف به کار گرفته شده است. در این مطالعه ما با استفاده از موقعیت داده های واقعی، شامل سرعت فاز امواج ریلی زلزله های دورلرز ثبت شده در ایستگاه های باند پهن موجود در ایران به بررسی نتایج حاصل از توموگرافی یانوسکایا و دیتمار (1990) و روش وارون سازی تیخونوف مرتبه اول می پردازیم. در ابتدا با استفاده از مدل مصنوعی آزمایش شطرنجی با فواصل شبکه بندی متفاوت، توانمندی این دو روش در بازیابی مدل و قدرت تفکیک جانبی آن ها در دو حالت عدم وجود نوفه و 3% نوفه تصادفی اضافه شده به داده تخمین زده می شود. در نهایت با استفاده از داده های واقعی، نتایج توموگرافی سرعت فاز حاصل از هر دو روش برای دوره تناوب 30 ثانیه به دست می آید. هدف اصلی این مطالعه نشان دادن اثر استفاده از روش های وارون سازی مختلف در بازیابی نتایج وارون سازی می باشد. توموگرافی امواج سطحی یک روش کارآمد برای تخمین تغییرات جانبی سرعت فاز و گروه می باشد. از این رو، روش های متنوعی برای دست یابی به این هدف به کار گرفته شده است. در این مطالعه ما با استفاده از موقعیت داده های واقعی، شامل سرعت فاز امواج ریلی زلزله های دورلرز ثبت شده در ایستگاه های باند پهن موجود در ایران به بررسی نتایج حاصل از توموگرافی یانوسکایا و دیتمار (1990) و روش وارون سازی تیخونوف مرتبه اول می پردازیم. در ابتدا با استفاده از مدل مصنوعی آزمایش شطرنجی با فواصل شبکه بندی متفاوت، توانمندی این دو روش در بازیابی مدل و قدرت تفکیک جانبی آن ها در دو حالت عدم وجود نوفه و 3% نوفه تصادفی اضافه شده به داده تخمین زده می شود. در نهایت با استفاده از داده های واقعی، نتایج توموگرافی سرعت فاز حاصل از هر دو روش برای دوره تناوب 30 ثانیه به دست می آید. هدف اصلی این مطالعه نشان دادن اثر استفاده از روش های وارون سازی مختلف در بازیابی نتایج وارون سازی می باشد.

Keywords:

توموگرافی امواج سطحی , منظم سازی تیخونوف , یاناوسکایا-دیتمار , نوفه , سرعت فاز