محمد رضا طلاقت - عضو هیات علمی- بخش مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شیراز
المن امیر احمدی - در حال حاضر فارغ التحصیل است و مهندس پتروشیمی شیراز می باشد

در این مقاله یک مدل ریاضی دو بعدی برای جداسازی هم زمان CO2 و H2S در یک تماس دهنده غشایی الیاف توخالی پلی پروپیلن در حضور مونو اتانول آمین ارایه شده است. مدلسازی در دو جهت شعاعی و محوری بر مبنای کاملا خشک برای جریان غیر همسوی گاز و مایع بررسی شده است.  برای ارزیابی مدل ، نتایج حاصل  از مدلسازی با داده های تجربی حذف CO2 در حضور حلال های  فیزیکی آب و شیمیایی MEA مقایسه شدند.  نتایج نشان داد که درصد دفع CO2  و H2S با افزایش دبی جریان مایع، تعداد الیاف ها، طول غشاء، غلظت حلال افزایش می یابد ولی با افزایش دبی جریان گاز به علت کم شدن زمان تماس کاهش می یابد. همچنین مشخص شد که در غلظت های کم حلال، H2S به طور کامل حذف می شود. نهایتا، نتایج نشان داد که با افزایش خیس شدگی میزان دفع این گازها کاهش می یابد.

تماس دهنده غشایی, الیاف توخالی, منواتانول آمین, دی اکسید کربن, سولفید هیدروژن, مدلسازی ریاضی