مهدیه دلگرم - گروه مکانیک ، دانشکده مکانیک ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
محمد مهدی خیری خواه - استادیار گروه مکانیک ، دانشگاه قزوین ، قزوین ، ایران

یکی از مشکلات جدی در قطعات بروز ترک و رشد آن است که باعث کاهش سفتی محلی و به تبع آن کاهش مقاومت سازه شده و در نتیجه به خرابی های فاجعه باری منجر می شود. برای حل این مشکل بخصوص در سازه های حمل و نقلی و هوافضایی از جمله هواپیماهای فرسوده، استفاده از وصله های کامپوزیتی در راستای تعمیر و نگهداری قطعات معیوب از جمله قطعات ترکدار، روشی موثر و اقتصادی می باشد. در این مقاله تاثیر وصله های کامپوزیتی با محاسبه ضریب شدت تنش با استفاده از روش المان محدود سه بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ارزیابی نقش وصله های کامپوزیتی در کاهش ضریب شدت تنش ترک نیم بیضوی در حین تغییر پارامترهای طول و عمق ترک، روی ورق آلومینیومی از اهداف مهم این مطالعه می باشد و همچنین تاثیر جنس وصله کامپوزیتی با توجه به رشد ترک مورد بررسی قرار گرفته است. مقدار عددی ضریب تمرکز تنش با افزایش استحکام وصله رابطه عکس داشته و همچنین افزایش ضخامت وصله نیز منجر به کاهش ضریب تمرکز تنش شده است. این نوع ترمیم باعث بهبود رفتار رشد ترک و افزایش طول عمر قطعه شده که بهترین عملکرد در کاهش ضریب شدت تنش را وصله بورن/اپوکسی داشته است.

ترک نیم بیضوی، وصله کامپوزیتی، روش المان محدود، ضریب شدت تنش، جنس وصله