بررسی اثر تغییرات در ترکیب شیمیایی روکش الکترود E310 بر میزان بازیابی و تلفات عناصر آلیاژی در منطقه جوش

یکی از پر کاربردترین مواد مصرفی جوشکاری، الکترودها هستند. انتخاب الکترود به جنس فلز پایه، ترکیب شیمیایی و خواص موردنیاز جوش بستگی دارد. تغییر درصد و نوع مواد موجود در روکش می تواند روی آخال ها و تلفات عناصر آلیاژی و در نتیجه خواص مکانیکی نهایی جوش، تاثیر گذار باشد. در این تحقیق، مطالعه ای روی اثر تغییرات در ترکیب شیمیایی روکش الکترود AWS-E310 بر میزان بازیابی و تلفات عناصر آلیاژی منگنز، کروم و نیکل، در حین و پس از جوشکاری فولاد زنگ نزن به روش SMAW در بازیسیته ثابت 5/4 انجام شده است. برای این منظور، از چهار نوع روکش متفاوت از ترکیب شیمیایی، با مفتول یکسان از جنس فولاد زنگ نزن 310 استفاده شد. شرایط و متغیرهای جوشکاری در مورد هر چهار نوع روکش الکترودها ثابت بوده است. بررسی های ریزساختاری به کمک میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. آنالیزهای شیمیایی فلز جوش و سرباره به ترتیب به روش ICP و XRF به منظور بررسی میزان تلفت و بازیابی عناصر آلیاژی صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که تغییر در ترکیب شیمیایی روکش الکترود اثر قابل تاملی بر انتقال عناصر آلیاژی و در نتیجه ریزساختار جوش دارد.

Keywords:

بازیابی , تلفات عناصر آلیاژی , روکش الکترود , جوشکاری SMAW