افزایش رشد بافت نخل خرما (phoenix dactylifera) در آزمایشگاه با افزودن شیره خرما به محیط کشت

به خوبی مشخص است که نخل خرما از نظر جنسی با بذرها تکثیر می‌شود و از نظر نباتی با شاخه نورسته، و پرورش بافت یک تکنیک اصولی بکار رفته برای تکثیر سریع چند درخت میوه همیشگی شامل نخل خرما می‌باشد. نخل خرما در آزمایشگاه با دو روش تکثیر می‌شود: اول با تکوین گیاهک است که در گیاهک‌های نباتی از پیوند تکوین گیاهک تشکیل می‌شود. دوم از طریق تکوین اندامی می‌باشد که تولید جوانه‌های نخل خرما می‌کند که ضرورتاً گیاهانی بدون عبور از مرحله پیوند نتیجه می‌دهد. به خوبی معلوم است که در بافتهای گیاهی پرورشی تامین دائم کربوهیدرات‌ها ضروری است، چون فعالیت فتوسنتز بافت‌های گیاهی آزمایشگاهی در میزان شدت پائین نور، رطوبت نسبی زیاد و مبادله گازی محدود کاهش می‌یابد. ساکاروز بیشترین کربوهیدرات بکار رفته می‌باشد، و منبع کربن در بافت گیاهی پرورشی می‌باشد. هم‌چنین گزارش شده که در گونه‌های گیاهی زیاد افزون عصاره استخراج شده گیاهی نارگیل، گوجه فرنگی، سیب‌زمینی، پیاز، موز، پرتقال، سیب و آناناس و مخمر به محیط کشت پرورشی، رشد بافتها را افزایش می‌دهد.