حمایت ماده7 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب1392 از حقوق شهروندی در فرآیند دادرسی عادلانه

قانون آیین دادرسی کیفری مصوب1392 اصلاحی 1394 به عنوان یکی از قوانین جدید قانونگذار نگاهی منحصرانه به حقوق و آزادی های شهروندان بالاخص متهمین درگیر فرآیند کیفری داشته است. قبل از تصویب قانون آیین دادرسی کیفری 1392 معیارهای دادرسی عادلانه مورد نقض و سوء استفاده از جانب مقامات قرار می گرفت و تنها یک ضمانت اجرای اداری و مدنی برای جلوگیری از نقض این گونه معیارها در فرآیند دادرسی کیفری در نظر گرفته بودند اما متاسفانه به صورت عملی همچنان این اصول و معیارها مورد نقض قرار می گرفتند. هدف قانونگذاری نظام جمهوری اسلامی ایران از تصویب ماده7 که جلوگیری از سوء استفاده از قدرت مقامات و ضابطین دادگستری در فرآیند دادرسی کیفری است. با اصلاحات صورت گرفته در قانون جدید ضمانت اجرایی برای تحقق این موضوع در قانون مجازات اسلامی و قانون حفظ حقوق و آزادی های مشروع شهروندان پیش بینی شده است. ازین منظر در مقاله پیش رو محتوای ماده مدنظر قرار گرفته و جایگاه حقوق شهروندی و حفظ حقوق افراد در فرآیند دادرسی عادلانه مورد تحلیل و بررسی قرار خواهد گرفت. در عمل با توجیه و آموزش مقامات نسبت به اهداف جرم شناختی، می توان اهداف مورد توجه قانونگذار را از تصویب این ماده و ماده واحده احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی محقق نمود.

Keywords:

آیین دادرسی کیفری , حقوق شهروندی , دادرسی عادلانه , آزادی های مشروع , حقوق متهمین.