نرگس نبات زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی
علیرضا میلانی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر ،استاد یار حقوق حزا و جرم شناسی

در تعدد اسباب، هر گاه چند سبب در زمان واحد با هم موجب خسارتی شوند و اثر آنها فاقد تقدم و تاخر زمانی باشد، تعدد آن ها بنحو عرضی است. در حالت تعدد اسباب به نحو عرضی تشخیص اسباب مسئول امر مشکلی نیست، زیرا حادثه قابل انتساب به همه آنان است و رابطه سببیت میان فعل و نتیجه برقرار است. به همین دلیل فقها و حقوق دانان، تعدد اسباب به نحو عرضی را اشتراک در جنایت می دانند و همه کسانی را که در وقوع جنایت نقش داشته اند ضامن می دانند و تنها بحث در میزان مسئولیت آنها است. تعدد اسباب، ممکن است به سه صورت مطرح باشد: طولی، عرضی و یا اجمالی؛ هرگاه چند نفر در ارتکاب عمل زیانبار با هم همکاری نمایند و در انجام عملیات اجرایی با هم مشارکت داشته باشند، و نتیجه هم مستند به عمل هر دو باشد اسباب عرضی خواهد بود. عامل تفکیک سبب به طولی و عرضی زمان حدوث اسباب نیست تا بدلیل همزمان نبودن اسباب ما بتوانیم عاملی رو عرضی محسوب نکنیم یا طولی محسوب کنیم عامل که برای تمییز سبب طولی و عرضی به کار می رود زمان امتداد تاثیر این اسباب تا نتیجه است. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی موارد حقوقی به مساله اجتماع عرضی اسباب در جنایت عمد بر نفس بپردازیم

اسباب، عرضی، رابطه سببیت، قتل عمد