زهره نجفی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شاهد

یکی از نهادهای مطرح در نظام های حقوقی، نمایندگی است، چرا که در زمینه های مختلف کاربرد وسیعی دارد. در رابطه ی نمایندگی، حضور سه دسته اشخاص نماینده، منوب عنه و ثالث مدنظر قرار می گیرند. گاهی اشخاصی که خود قادر به انجام اعمال حقوقی هستند، نیاز دارند که اشخاصی دیگر به نمایندگی از آن ها اعمال حقوقی را انجام دهند، این فرض مصداق نمایندگی قراردادی است. اما اشخاصی نیز وجود دارند که انجام اعمال حقوقی برای آن ها دارای ضرورت است اما خودشان قادر به انجام آن نیستند که در این موارد یا قانون نماینده برای آن ها تعیین کرده یا به قضات اجازه می دهد که این کار را انجام دهند. گاهی نیز در مورد اشخاصی است که خود فاقد اراده هستند و باید کسانی از جانب آن ها، این اراده را شکل بدهند که این افراد با مسامحه، نماینده نامیده می شوند. سوالی که در این زمینه مطرح است این است که در ایجاد رابطه ی نمایندگی، اراده ی منوب عنه کارگزار است یا اراده ی نماینده در پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سوال هستیم که آیا نمایندگی مبتنی بر اراده ی اصیل است و نماینده ابزاری بی ارده بیش نیست یا آن که نمایندگی مبتنی بر اراده ی نماینده است و یا به گونه ای دیگر تفسیر می شود، به عبارت دیگر ماهیت حقوقی نمایندگی چیست همچنین ابعاد حقوقی نمایندگی از جمله پیشینه، ضرورت و قلمرو نمایندگی در حقوق مدنی و تجارت نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

نمایندگی، نماینده، ماهیت حقوقی نمایندگی، پیشینه نمایندگی، ضرورت نمایندگی، قلمرو نمایندگی