احمد مهربان
محمدرضا ناروئی راد
محمدرضا مهربان
احمد قاسمی

خرما با نام علمی (phoenix dactlylifera) از گونه‌های گرمسیری گیاهی می‌باشد که بخش وسیعی از باغات مناطق جنوب مملکت ما را مشمول می‌شود. یکی از ارقام پر مصرف خرمای مضافتی است که از جمله ارقام تر محسوب می‌شود که خصوصیات خاص این رقم مراقبت‌های ویژه‌ای را می‌طلبد. زیرا شرایط اقلیمی خاص مناطق خرماخیز نظیر گرمای زیاد، رطوبت و تابش شدید از کیفیت مطلوب آن می‌کاهد. اما ساکنان سرافراز این مناطق از دیرباز با دانش بومی خود شیوه‌های شایسته‌ای جهت افزایش کیفی و ماندگاری این محصول را بنا نهاده‌اند که پاره‌ای از آنها حتی از متدهای معمول و متداول عصر حاضر نیز برتر می‌باشد بدیهی است معرفی و یادآوری این شیوه‌ها می‌تواند مسیرهای مناسبی جهت افزایش انبارداری و فرآوری و استفاده بهینه از این محصول ارزنده را به ارمغان آورد.

دانش بومی، صنایع تبدیلی، خرما