اصول نظری پیوند آرمان گرایی و واقع گرایی در جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اندیشه سیاسی آیت الله خامنه ای

یکی از چالش های نظری ما در سیاست ورزی، این است که در اتخاذ استراتژی ها آیا باید صرفا به آرمانها و اصول اخلاقی اندیشید یا اینکه فقط به منافع ملی و آنچه هست توجه کرد مقاله حاضر حاصل یک پژوهش اندیشه شناختی است که در پرتو دو رویکرد نظری آرمان گرایی و واقع بینی، به بررسی قواعد پیوند این دو مفهوم در نظام سیاسی ایران و با توجه به اندیشه سیاسی آیت الله خامنه ای می پردازد. و با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از داده های کتابخانه ای به این پرسش پاسخ داده می شود که قواعد پیوند آرمان ها و واقعیت ها در اندیشه سیاسی آیت الله خامنه ای چیست یافته پژوهش حاکی از آن است که در گفتمان انقلاب اسلامی و منظومه فکری رهبر انقلاب، مولفه های آرمانی و واقعی بر اساس قواعد فقهی شیعی از جمله اجتهاد، عقل، مصلحت،عنصر زمان و مکان، انتظام یافته و با کاربست مفاهیمی دوگانه چون آرمان- واقعیت، مصلحت- حقیقت و محافظه کاری- عقلانیت، پدیدار شده است. از این رهگذر، فرضیه این مقاله مدعی آن است که گفتمان سیاسی انقلاب اسلامی و بالتبع، اندیشه آیت الله خامنه ای نه آرمان گرایی محض و نه واقع گرایی صرف، بلکه تلفیق این دو یعنی آرمان گرایی واقع بینانه در حوزه سیاست ورزی داخلی می باشد.

Keywords:

آرمان گرایی , واقع گرایی , اندیشه , جمهوری اسلامی , آیت الله خامنه ای.