عطااله ابراهیمی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه شهرکرد،مرکز تحقیقات منابع آب
وجیهه فصاحت - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
زهرا اسماعیلی اراضی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه شهرکرد

تغییرات میزان و تراکم شبکه آبراهه ای یک منطقه را می توان به عنوان شاخصی از تخریب در آن منطقه در نظر گرفت. از اینرو با تعیین تغییرات تراکم شبکه آبراهه ای یک منطقه در طی دوره زمانی مشخص، امکان قضاوت در مورد میزان فرسایش و چگونگی مدیریت آن منطقه فراهم می گردد.حوضه آبخیز وستگان در شرق استان چهار محال وبختیاری، به عنوان حوضه بالادست تالاب بین المللی گندمان، رودخانه بیژگرد و همچنین دشت پائین دست آن که نقش به سزایی در تولید محصولات کشاورزی دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لیکن، میزان فرسایش پذیری این حوضه به دلیل وجود تشکیلات مارنی در قسمت جنوبی آن بسیار زیاد بوده و حیات تالاب، رودخانه و کشاورزی منطقه را تهدید می کند.متاسفانه مطالعه ای در مورد میزان بار رسوبی این حوضه انجام نگرفته ولی عکسهای هوایی گرفته شده از این منطقه در سالهای 1348 و 1377این امکان را فراهم آورده است تا تغییرات تراکم شبکه آبراهه ای را به عنوان معیاری از نوع مدیریت و فرسایش پذیری این حوضه بررسی کرد. برای انجام این کار، از دو سری عکسهای هوائی مربوط به سالهای فوق استفاده شد. این عکسها با استفاده از نقشه توپوگرافی منطقه درمحیط نرم افزار LWIS (Ver.3.4, ITC, the Netherland) زمین مرجع، و تصحیح سه بعدی شدند.

شبکه آبراهه ای، حوضه آبخیز، عکس هوایی، GIS، تغییریابی