مطالعه و بررسی اثر کاربرد میکوریزا، ورمی کمپوست و کود شیمیایی بر عملکرد و میزان لاوسون گیاه دارویی حنا در شرایط مختلف تنش آبی

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، شیمیایی و تنش کم آبی بر عملکرد زیستی، میزان لاوسون1 و درصد همزیستی با قارچ میکوریزا در گیاه دارویی حنا2، آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی با استفاده از سطوح کودی، (بدون کود( F1)، اسیدهیومیک( F2 )، تلقیح میکوریزایی × ورمیکمپوست ( F3 )، ورمی کمپوست (F4 ) و کود شیمیایی NPK( F5) و سطوح تنش آبی 100 درصد نیاز آبی ( I1 )، 80 درصد نیاز آبی ( I2) و 60 درصد نیاز آبی( I3 ) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پانزده تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1393-1394 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بم اجرا شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بیشترین مقادیر برای صفات وزن خشک برگ، تعداد برگ، ارتفاع گیاه، تعداد گره، میزان لاوسون و عملکرد در تیمار با آبیاری مناسب و تلقیح میکوریزایی × ورمی کمپوست ( I1F3) حاصل شد. با ایجاد تنش، بیشترین مقادیر برای صفات وزن خشک برگ 0/153)گرم)، تعداد برگ 171) عدد) و ارتفاع گیاه (120.33سانتی متر ) در تیمار ( I2F3)، برای صفت تعداد گره 63) گره) در تیمار (I2F4 )، و برای صفات عملکرد 5/21)گرم در بوته)، میزان لاوسون کل 69/6) میلیگرم در گرم) و درصد همزیستی ریشه 82/2) درصد) در تیمار ( I3F3) به دست آمد. در مجموع نتایج حاصل از این بررسی نشان داد کودهای بیولوژیک دارای نقش قابل توجهی در بهبود و افزایش صفات عملکردی گیاه دارویی حنا خصوصا در شرایط تنش کمآبی بوده و میتوانند به عنوان جایگزین مناسب برای کودهای شیمیایی مورد توجه قرار گیرند.

Keywords:

اسیدهیومیک , حنا , درصد همزیستی , عملکرد بیولوژیک , میکوریزا , ورمی کمپوست