بررسی اثربخشی خودتنظیمی مبتنی بر مبانی توحیدی بر بهبود بخشش در زنان متاهل شهرستان نائین

هدف این پژوهش تعیین اثر بخشی اموزش گروهی خود تنظیمی هیجان مبتنی بر مبانی توحیدی بر بهبود بخشش در بین زنان متاهل شهرستان نایین بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه ازمایشی بود. نمونه اماری در این پژوهش 30 نفر از زنان متاهل با رضایت زناشویی پایین بودند که به روش در دسترس از مراجعان به مراکز مشاوره شهرستان مذکور انتخاب شدند . گروه آزمایش هشت جلسه اموزش تنظیم هیجان به روش اسلامی را در جلسات 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. برای جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه بخشش هارتلند بودکه در مراحل پیش ازمون،پس ازمون و پیگیری بر روی هر دو گروه ازمایش و کنترل اجرا گردید. داده ها با استفاده از روشهای تحلیل واریانس با اندازه های تکراری از طریق نرم افزار spss22 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد اموزش گروهی تنظیم هیجان مبتنی بر مبانی توحیدی بخشش گروه ازمایش را بطور معنا داری افزایش داده است .(p> 0/001) براساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که از برنامه اموزش گروهی تنظیم هیجان مبتنی بر مبانی توحیدی روش مناسبی برای بهبود بخشش در زنان متاهل استفاده گردد.

Keywords:

تنظیم هیجان مبتنی بر مبانی توحیدی , رضایت زناشویی , بخشش , آموزش تنظیم هیجان به روش اسلامی