محسن عارفیان - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مینا عامری - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت دلبستگی و رابطه والد - فرزند در نوجوانان دارای والد مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد و نوجوانان دارای والد با سابقه 1 ساله عدم مصرف بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه اول منطقه 2 شهرستان کرمان در سال تحصیلی 97-1396 بود که از آن بین 60 نوجوان پسر(در هر گروه 30 نفر) با میانگین سنی 14 سال به شیوه نمونه گیری در دست رس انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه آزمون تشخصی اختلالات مصرف مواد، کیفیت دلبستگی 1987 و الگوی ارتباطی والد- فرزند استفاده و به وسیله نرم افزار SPSS-23 و آزمون آماری t مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار در رابطه والد- فرزند بود p< 0/001، به عبارت دیگر فرزندان دارای والد مبتلا در مقایسه با فرزندان دارای والد درمان شده، روابطی مبتنی بر خصومت و تنبیه بیشتری داشته، در حالی که فرزندان دارای والد درمان شده، روابط مبتنی بر اعتماد بیشتری تجربه میکردند. اگرچه کیفیت دلبستگی در نوجوانانی که والد آنها مورد درمان قرار گرفته بود، ایمنتر از گروه دیگر بود، اما این تفاوت معنادار نبود p< 0/05 ابتلا به سوء مصرف مواد در والدین، به سلامت خانواده و فرزندان آسیب جدی و ماندگاری مثل ناایمن شدن کیفیت دلبستگی و همچنین ایجاد روابط ناکارآمد میان والد و فرزند وارد می کند، بنابراین توجه به این عامل آسیب و درمان آن خصوصا در سالهای اولیه کودکی فرزندان، موجب تعدیل و کاهش هرچه بیشتر عوامل آسیب ناشی از اعتیاد خواهد شد.

کیفیت دلبستگی، رابطه والد- فرزند- سوء مصرف مواد والدین، نوجوانان.